Το σύνδρομο Stendhal, επίσης γνωστό και ως σύνδρομο της Φλωρεντίας (πόλη όπου εκδηλώνεται) είναι μια ψυχοσωματική ασθένεια που παρατηρείται σε άτομα, τα οποία τοποθετούνται μπροστά από ένα έργο τέχνης εκπληκτικής αισθητικής ή όταν κάποιος έρχεται αντιμέτωπος με την απέραντη ομορφιά του φυσικού κόσμου. Τότε προκαλείτε ζάλη, ταχυκαρδία, λιποθυμία ενώ μερικές φορές ακόμα και παραισθήσεις.Συμβαίνει συχνά αυτό το σύνδρομο στην παρουσία έργων του Καραβάτζιο, του Μιχαήλ Άγγελου και το όνομα του οφείλεται στον Γάλλο συγγραφέα Stendhal (ψευδώνυμο του Henri-Marie Beyle), ενώ ήταν αυτός που το είχε βιώσει πρώτος κατά τη διάρκεια επίσκεψης του στη Βασιλική εκκλησία της Santa Croce στη Φλωρεντία, όπου είναι θαμμένοι ο Μιχαήλ Άγγελος, ο Μακιαβέλι και ο Γαλιλαίος. Βλέποντας τις επιβλητικές τοιχογραφίες του Τζιότο, εκστασιάστηκε ενώ σε συνδυασμό με το ότι αντίκρισε γύρω του από όλους αυτούς τους Μεγάλους Άντρες καταλήφθηκε από μια ιδιαίτερη κρίση στην ενατένιση αυτής της ανυπέρβλητης ομορφιάς και μία ταχυκαρδία σαν να συναντούσε ουράνιες αισθήσεις.Έτσι διαπιστώθηκε η δυσφορία του θεατή μπροστά στο μεγαλείο της τέχνης. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με την βοήθεια των τουριστών που έρχονται έξω από το Uffizi, έρμαια παράξενων ασθενειών ,που μετά από λιποθυμίες πήγαν στο κοντινότερο νοσοκομείο στη Φλωρεντία. Τα άτομα της μελέτης, που παρατηρήθηκαν ήταν κυρίως άνδρες, ηλικίας μεταξύ 25 και 40 ετών, με ένα καλό εκπαιδευτικό επίπεδο, οι οποίοι ταξιδεύουν κυρίως μόνοι από τη Δυτική Ευρώπη ή τη Βόρεια Αμερική και ενδιαφέρθηκαν για μία «καλλιτεχνική» στάση στο δρομολογίου τους.