Η ζωή λένε είναι στιγμές …. καλές ή κακές… Δεν με ενδιαφέρει ποιες είναι περισσότερες, με ενδιαφέρει μόνο να είναι μέτριες…. ούτε πολύ καλές , ούτε πολύ κακές … το πολύ δεν μπορείς να το διαχειριστείς και το λίγο θα είναι πάντα λιγότερο από το προσδοκώμενο . Μια ζωή κανονική , με αποδοχή ,αντοχή και αγάπη . Χθες η Ελλάδα έμαθε κάτι μη κανονικό για ένα παιδί που για κάποιους ήταν διαφορετικό … ένα παιδί από «τα άλλα» όπως λένε … ένα παιδί που στα μάτια του όλοι μπορεί να έμοιαζαν παιδιά από «τα άλλα» …. ένα παιδί που δεν γνώρισε το κανονικό και αποδέχτηκε το κακό. Δεν ξέρω αν τα λέω κάπως απλά …. το μόνο που ξέρω είναι ότι για κάποιους εσύ ,εγώ και οι άλλοι είμαστε διαφορετικοί αλλά και για μας έτσι μπορεί να είναι και « οι άλλοι» …«Την πρώτη μέρα μετά από ένα θάνατο, η νέα απουσία rnείναι πάντα η ίδια. Θα πρέπει να προσέχουμεrnο ένας τον άλλο, θα πρέπει να είμαστε καλοί.rnΌσο έχουμε ακόμα καιρό.»
Philip Larkin(1922-1985), Βρετανός ποιητής