¨ Άσπρο μαύρο, όνειρα κάνω πως θα σε ξαναδώ… ¨ τραγουδούσε το ΄87 η Αλέξια σε χειμωνιάτικο σκηνικό αλλά αυτό που ψυχανεμίζομαι είναι ότι μπήκαμε στη καρδιά του καλοκαιριού και η δικές μας καρδιές θα βρεθούνε ,ευάλωτες και παραμελημένες από το σκληρό χειμώνα , εκτεθειμένες σε καλοκαιρινούς έρωτες , συναισθήματα και απατηλά όνειρα. Κάνοντας μεθυστικούς συνειρμούς σε μαγευτικά τοπία για βόλτες και βουτιές , με χτυποκάρδια εφήμερα και πονηρά θα κυλήσει και αυτό το γλυκό, ανέμελο και ερωτικό καλοκαίρι .Ιστορίες θα ξεκινήσουν και θα γίνουν μεγάλες αγάπες , άλλες θα γίνουν ολιγοήμερες σχέσεις και άλλες απλά θα χαθούν είτε από δειλούς πρωταγωνιστές , είτε από τους ανέμους του Αιγαίου, που μαζί τους πηγαινοέρχονται άνθρωποι και όνειρα χωρίς συναισθηματικούς προορισμούς, όρια και πυξίδες . Που θα αφήσουν γλυκόπικρη νοσταλγία από ελπίδες , αγάπες, αποχωρισμούς ….