Εντάξει το παραδέχομαι ήμουν και εγώ από εκείνους που υποστήριζαν φανατικά την Ξάνθη και γενικότερα το καρναβάλι της Βόρειας Ελλάδας. Πήγα όμως στην Πάτρα πριν 2 χρόνια. Όσοι ξέρετε από καρναβάλι μπορείτε να καταλάβετε τα ξενύχτια, την τρέλα, τον χορό , το όλη μέρα έξω..
Όταν έφτασα επιτέλους στην Πάτρα γινόταν το αδιαχώρητο! Κόσμος παντού! Και ναι, ναι… Έγινα cheerleader! Περήφανη cheerleader! Συμμετείχαμε μόνο στην βραδινή παρέλαση, την οποία θυμάμαι πάρα πολύ καλά! Μπορεί να είχαμε γίνει μούσκεμα από την βροχή αλλά δεν το βάζαμε κάτω! Με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, καλή διάθεση, χωρίς ομπρέλα φυσικά και ένα πλατύ χαμόγελο παρελάσαμε! Στην πορεία της παρέλασης χαθήκαμε και ξαναβρεθήκαμε με την ομάδα μας περίπου τρεις φορές! Δεν έχει σημασία όμως αυτό….Η παρέλαση τέλειωσε, όχι όμως και το πάρτυ! Εκείνο το βράδυ σε όλο τον πεζόδρομο και στα μαγαζιά της Πάτρας υπήρχε τρελό κέφι και όρεξη για ξενύχτι μέχρι πρωίας. Ε μα, δεν κουράζονται , αναρωτιόμουν, όμως όχι… δεν κουράζονται! Χορεύουν και γλεντούν με την ίδια ενέργεια , όπως την πρώτη μέρα. Είναι απίστευτο! Υπάρχουν παντού καρναβαλιστές και φυσικά δεν μιλάμε για απλές στολές, οι στολές που επιλέγουν οι καρναβαλιστές της Πάτρας είναι θεατρικές, σχεδόν γλυπτά!
Πέρασα πολύ όμορφα εκείνο το καρναβάλι …. Μεγάλα και εντυπωσιακά άρματα, πολύς κόσμος από όλη την Ελλάδα, νέοι φίλοι αλλά αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο είναι ότι στην Πάτρα το καρναβάλι δεν έχει ηλικία!
rn Υ.Γ. :Για να μην λέτε όμως, έχω πάει και στο καρναβάλι της Ξάνθης! Το οποίο αγαπώ πολύ και έχω τις καλύτερες αναμνήσεις!